Από τον θάνατο του πέρασαν ήδη 22 χρόνια και ο κύκλος παραγωγής ηχογραφημάτων του Zappa με αφετηρία το «Freak out» (1966) το οποίο κυκλοφόρισε με τους Mothers of Invention's, χωρίς ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία, ωστόσο θεωρείται ότι δημιούργησε σχολή, φαίνεται να κλείνει οριστικά με το 100ο ολοκληρωμένο ηχογράφημα του «Dance Me This» το οποίο κυκλοφορεί σε CD την Δευτέρα 1η Ιουνίου του 2015.
Έτσι, με αυτό το ηχογράφημα το οποίο η χήρα Zappa, Gail, είχε παρατημένο σε κάποιο ράφι και το ξεσκόνισε λίγο πριν το 2011 υπαινισόμενη ότι μπορεί να κυκλοφορήσει εκείνη τη χρονιά, πράγμα το οποίο τελικά έγινε με καθυστέρηση τεσσάρων ετών,.κλείνει οριστικά το μεγάλο κεφάλαιο παραγωγής ηχογραφημάτων του Frank Zappa.
Μιλώντας πριν τον θάνατό του στο περιοδικό «Guitar», ο Zappa περιγράφει το περιεχόμενο των τελευταίων ηχογραφημάτων ως «ένα άλμπουμ Synclavier» το οποίο θα ονομάζεται «Dance Me This» κι έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να χρησιμοποιείται από τις σύγχρονες ομάδες χορού.

Ένας από τους 100 μεγαλύτερους κιθαρίστας όλων των εποχών σύμφωνα με την περιοδική έκδοση του Rolling Stone, ο Frank Vincent Zappa γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1940 στη Βαλτιμόρη του Maryland και πέθανε στις 4 Δεκεμβρίου 1993 στο Laurel Canyon της Καλιφόρνια. Mεγάλωσε στο Lancaster της Καλιφόρνια και δέχθηκε επιρροές τόσο από πρωτοπόρους (αβαν-γκαρντ) συνθέτες όπως ο Edgar Varese και ο Igor Stravinsky, όσο και από τα τοπικά συγκροτήματα rhythm and blues και doo-wop. Την προσοχή του στον Varese τράβηξε το έργο Ionisation το οποίο είχε γραφεί αποκλειστικά για κρουστά. Ο Zappa είχε ενθουσιαστεί τόσο πολύ, που σε ηλικία 15 ετών ήθελε να μιλήσει στο συνθέτη από το τηλέφωνο.

Τα επόμενα μουσικά του βήματα, στα γυμνασιακά του χρόνια, τα έκανε με τον Don Van Vliet, γνωστό αργότερα και ως Captain Beefheart με τον οποίο αλληλοεπηρεάστηκαν εκείνη την περίοδο.

Μετά από μια σύντομη σταδιοδρομία ως επαγγελματίας συνθέτης τραγουδιών (το ελεγειακό του Memories of El Monte ηχογραφήθηκε από τους The Penguins, o Zappa έγινε κιθαρίστας ενός τοπικού συγκροτήματος R&B. Λίγο αργότερα μετονόμασε το συγκρότημα σε The Mothers. Στη συνέχεια, το όνομα άλλαξε ξανά και έγινε Frank Zappa and the Mothers of Invention, λόγω επιμονής της δισκογραφικής εταιρίας, προκειμένου να αποφευχθεί πιθανή συνωνυμία.

Τους The Mothers στήριξε ο γνωστός παραγωγός Tom Wilson. Σύντομα έβγαλαν το πρώτο τους άλμπουμ «Freak Out» το 1966, ένα κράμα του συχνά ευρισκόμενου στη μόδα R&B και πειραματικού κολάζ ήχων. Ο δίσκος δεν είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία, ωστόσο θεωρείται ότι δημιούργησε σχολή. Ο όρος «Freak out» που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα ως παρακίνηση απόδρασης από τις κοινωνικές νόρμες, είναι του Zappa. Το Freak Out είναι ένα από τα πρώτα διπλά άλμπουμ στην ιστορία της ροκ, μαζί με το Βlonde on Blonde του Bob Dylan. Πρόκειται για ένα ασυνήθιστο συνονθύλευμα παρωδιών ερωτικών τραγουδιών ("Go Cry On Somebody Else's Shoulder", "You Didn't Try To Call Me"), "αντεργκράουντ" κολάζ ("It Can't Happen Here", "Help, I'm A Rock") και πολιτικών σχολίων ("Hungry Freaks, Daddy", "Who Are The Brain Police?"). Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας αρχής που ο Zappa τήρησε μέχρι το τέλος: "Anything, any time, anywhere, for no reason at all" (οτιδήποτε, οπουδήποτε, οποτεδήποτε, για κανένα απολύτως λόγο).

Η δουλειά του πολιτικοποιήθηκε ακόμη περισσότερο όταν άρχισε να σατιρίζει τις εμφανίσεις των ευαγγελιστών στην Αμερικανική τηλεόραση, καθώς και του ρεπουμπλικανικού κόμματος.

Στις 19 Σεπτεμβρίου 1985, ο Ζάπα κατέθεσε στην Επιτροπή Εμπορίου, Τεχνολογίας και Μεταφορών της Γερουσίας των ΗΠΑ καταγγελία κατά του Parents Music Resource Center (PMRC), μια οργάνωση λογοκρισίας μουσικής που είχε ιδρύσει η Tipper Gore, σύζυγος του Al Gore και στην οποία μέλη ήταν και άλλες σύζυγοι πολιτικών, συμπεριλαμβανομένων και πέντε συζύγων μελών της Επιτροπής. Εκεί ανέφερε:

« Η πρόταση του PMRC είναι μια ανόητη σύλληψη που δεν καταφέρνει να προσφέρει κάποιο πραγματικό όφελος στα παιδιά, περιορίζει τις ελευθερίες των ανθρώπων που δεν είναι παιδιά και υπόσχεται να κρατά τα δικαστήρια απασχολημένα για χρόνια, καθώς αυτά θα προσπαθούν να βρουν μια λύση στα προβλήματα ερμηνείας και εφαρμογής που είναι έμφυτα σε αυτή.
Εξ όσων νομικών γνωρίζω, στις αποφάσεις που έχουν σχέση με την Πρώτη Τροποποίηση (First Amendment) προτιμάται η λιγότερο περιοριστική εναλλακτική λύση. Σ’ αυτό το πλαίσιο, τα αιτήματα του PMRC ισοδυναμούν με την αντιμετώπιση της πιτυρίδας δια αποκεφαλισμού.»

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο Ζάπα αφιέρωσε όλη του σχεδόν την ενέργεια σε σύγχρονα έργα ορχηστρικά και synclavier.

Η τελευταία τουρνέ του σε σχήμα ροκ συγκροτήματος πραγματοποιήθηκε το 1988 με ένα δωδεκαμελές συγκρότημα που φημολογείται ότι είχε ρεπερτόριο πλεόν των 800 τραγουδιών (τα περισσότερα του ίδιου του Zappa), το οποίο όμως διαλύθηκε με έντονους διαπληκτισμούς πριν ολοκληρωθεί η τουρνέ. Μέρη της τουρνέ αυτής υπάρχει στα άλμπουμ The Best Band You Never Heard In Your Life, Make a Jazz Noise Here (κυρίως ορχηστρική και πειραματική μουσική) και Broadway the Hard Way (νέο αυθεντικό υλικό). Μικρά κομμάτια της βρίσκονται και στο You Can’t Do That On Stage Anymore Volume 6.

Το 1992 διαγνώστηκε με καρκίνο του προστάτη, από τον οποίο και πέθανε ένα χρόνο αργότερα. Ο Zappa κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Westwood Village Memorial Park Cemetery, στο Westwood της Καλιφόρνια.

Ο Zappa εισήχθη μετά θάνατο στο Rock and Roll Hall of Fame το 1995. Την ίδια χρονιά ο μεγαλύτερος σύγχρονος Λιθουανός γλύπτης, Κονσταντίνας Μπογκντάνας, δημιουργός πορτρέτων του Λένιν φιλοτέχνησε μια προτομή του Zappa, η οποία και τοποθετήθηκε στο κέντρο του Βίλνιους, της πρωτεύουσας της Λιθουανίας. Προς τιμήν του, επίσης, δόθηκε το όνομά του σε ένα αστεροειδή 3834 Zappafrank.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ Frank Zappa

• Freak Out! (1966)
• Absolutely Free (1967)
• Lumpy Gravy (1967)
• We're Only In It For The Money (1968)
• Cruising With Ruben & The Jets (1968)
• Uncle Meat (1969)
• Mothermania (1969)
• Hot Rats (1969)
• Burnt Weeny Sandwich (1969)
• Weasels Ripped My Flesh (1970)
• Chunga's Revenge (1970)
• Filmore East - June 1971 (1971)
• 200 Motels (1971)
• Just Another Band From L.A. (1972)
• Waka/Jawaka (1972)
• The Grand Wazoo (1972)
• Over-Nite Sensation (1973)
• Apostrophe (1974)
• Roxy & Elsewhere (1974)
• One Size Fits All (1975)
• Bongo Fury (1975)
• Zoot Allures (1976)
• Zappa In New York (1978)
• Studio Tan (1978)
• Sleep Dirt (1979)
• Sheik Yerbouti (1979)
• Orchestral Favorites (1979)
• Joe's Garage (1979)
• Tinseltown Rebellion (1981)
• Shut Up 'N' Play Yer Guitar (1981)
• You Are What You Is (1981)
• Ship Arriving Too Late To Save A Drowning Witch (1982)
• The Man From Utopia (1983)
• Baby Snakes (1983)
• London Symphony Orchestra vol 1 (1983)
• The Perfect Stranger (1984)
• Them Or Us (1984)
• Thing-Fish (1984)
• Francesco Zappa (1984)
• FZ Meets The Mothers Of Prevention (1985)
• Does Humor Belong In Music? (1986)
• Jazz From Hell (1986)
• London Symphony Orchestra vol 2 (1987)
• Guitar (1988)
• You Can't Do That On Stage Anymore vol 1 (1988)
• You Can't Do That On Stage Anymore vol 2 (1988)
• Broadway The Hard Way (1989)
• You Can't Do That On Stage Anymore vol ] (1989)
• The Best Band You Never Heard In Your Life (1989)
• You Can't Do That On Stage Anymore vol 4 (1991)
• Make A Jazz Noise Here (1991)
• You Can't Do That On Stage Anymore vol 5 (1992)
• You Can't Do That On Stage Anymore vol 6 (1992)
• Playground Psychotics (1992)
• Ahead Of Their Time (1993)
• Zappa's Universe (1993)
• The Yellow Shark (1993)
• Civilization, Phaze III (1994)
• Strictly Commercial (1995)
• The Lost Episodes (1996)
• Läther (1996)
• Mystery Disc (1998)
• Everything Is Healing Nicely (1999)
• FZ:OZ (2002)
• Halloween (2003)
• Joe's Corsage (2004)